Akkermansia – probiotyk nie tylko na zmiany metaboliczne
Okazuje się, że Akkermansia muciniphila może mieć duże znaczenia w patomechanizmie nie tylko chorób metabolicznych, ale również schorzeń neurodegeneracyjnych. Może być także pomocna w odpowiedzi na immunoterapię nowotworów. Gdzie jeszcze sprawdza się ta bakteria? Przeczytajcie!
U gryzoni A. muciniphila jest uważana za biomarker dobrego stanu zdrowia. Jej mała ilość została zauważona w wielu schorzeniach przewlekłych. Pomimo tego, że w większości z nich nie jesteśmy w stanie potwierdzić związku przyczynowo-skutkowego z daną jednostką chorobową, coraz więcej badań pokazuje, że odpowiednio przeprowadzona suplementacja A. muciniphila może mieć pozytywny wpływ na redukcje niektórych objawów chorobowych.
Akkermansia a choroby neurodegeneracyjne
Badania pokazują, że pacjenci z niektórymi chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, czy choroba Parkinsona mają zmniejszoną ilość A. muciniphila. Myszy ze stwardnieniem rozsianym, którym podano A. muciniphila miały zmniejszoną punktację oceniającą ciężkość choroby, zmniejszoną demielinizację aksonów i zwiększą populację komórek Treg83. W przypadku choroby Parkinsona zidentyfikowało mikrobiologiczne biomarkery genowe, w celu odróżnienia pacjentów z chorobą Parkinsona od osób zdrowych. Wśród 25 biomarkerów szczególnie wyróżniono białko pochodzące z A. muciniphila.
A. muciniphila miały zmniejszoną punktację oceniającą ciężkość choroby, zmniejszoną demielinizację aksonów i zwiększą populację komórek Treg83. W przypadku choroby Parkinsona zidentyfikowało mikrobiologiczne biomarkery genowe, w celu odróżnienia pacjentów z chorobą Parkinsona od osób zdrowych. Wśród 25 biomarkerów szczególnie wyróżniono białko pochodzące z A. muciniphila.
Badania pokazują, że pacjenci z niektórymi chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, czy choroba Parkinsona mają zmniejszoną ilość A. muciniphila. Myszy ze stwardnieniem rozsianym, którym podano A. muciniphila miały zmniejszoną punktację oceniającą ciężkość choroby, zmniejszoną demielinizację aksonów i zwiększą populację komórek Treg83. W przypadku choroby Parkinsona zidentyfikowało mikrobiologiczne biomarkery genowe, w celu odróżnienia pacjentów z chorobą Parkinsona od osób zdrowych. Wśród 25 biomarkerów szczególnie wyróżniono białko pochodzące z A. muciniphila.
Akkermansia a choroby jelit
Na początku odkryto, że A. muciniphila MucT może poprawić funkcję bariery jelitowej poprzez przywrócenie grubości warstwy śluzu u mysz, oraz zwiększenie jelitowej ekspresji czynnika przeciwbakteryjnego, którego wydzielanie jest zaburzone w otyłości i zaburzeniach metabolicznych. Zwiększenie grubości warstwy śluzu obserwowane po suplementacji A. muciniphila MucT u myszy, było związane się ze wzrostem liczby komórek produkujących śluz oraz zmniejszeniem przepuszczalności jelitowej przez regulację połączeń ścisłych. W porównaniu z osobami zdrowymi ilość A. muciniphila jest dramatycznie zmniejszona u pacjentów z chorobą Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Badania przedkliniczne pokazały, że suplementacja może zmniejszyć nasilenie chorób zapalnych jelit.
Akkermansia a immunoterapia nowotworów
Immunoterapia to rodzaj terapii wykorzystujący układ odpornościowy do walki z komórkami nowotworowymi. Rola mikrobiomu jelitowego została wskazana w kontekście markerowym, a także jako czynnik wzmacniający odpowiedź kliniczną na leczenie inhibitorami punktów kontrolnych. Terapia ta umożliwia przywrócenie aktywności wobec komórek nowotworowych poprzez blokowanie immunologicznych punktów kontrolnych, takich jak receptory programowanej śmierci. Szczegółowa charakterystyka mikrobiomu pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc i rakiem nerkowokomórkowym, którzy dobrze odpowiedzieli na leczenie inhibitorami punktów kontrolnych, wykazała zwiększoną ilość A. muciniphila. Ponadto częstość występowania A. muciniphila była najniższa (34%) u osób z szybką progresją choroby.
Źródło: Cani, P.D., Depommier, C., Derrien, M. et al. Akkermansia muciniphila: paradigm for next-generation beneficial microorganisms. Nat Rev Gastroenterol Hepatol 19, 625–637 (2022). https://doi.org/10.1038/s41575-022-00631-9.
Przeczytaj więcej:
