Nowy analog GLP-1 – retatrutyd
Ostatnio zrobiło się głośno o nowym agoniście GLP-1 – retatrutyd. Lek jeszcze nie jest
dostępny komercyjnie ale badania kliniczne są bardzo obiecujące.
Co to jest retatrutyd?
Retatrutyd (LY3437943) jest agonistą polipeptydu insulinotropowego zależnego od glukozy, peptydu glukagonopodobnego 1 i receptorów glukagonu. Lek prawdopodobnie będzie przeznaczony dla osób z otyłością i pierwszy raz z większą nadwagą (BMI > 27). Jak w przypadku większości analogów GLP-1, podanie jest podskórne, a dawka zwiększana w czasie.
Jak lek wypada w badaniach klinicznych?
Jastreboff i wsp. przeprowadzili podwójnie zaślepione, randomizowane, badanie kliniczne fazy 2 z udziałem osób dorosłych, których BMI wynosiło 30 lub więcej lub którzy mieli BMI 27 i wyższe oraz jedno powikłanie związane z nadmierną masą ciała. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grup badanych otrzymujących raz w tygodniu retatrutyd podskórnie w dawkach:
- 1 mg,
- 4 mg [dawka początkowa, 2 mg],
- 4 mg [dawka początkowa, 4 mg],
- 8 mg [dawka początkowa, 2 mg],
- 8 mg [dawka początkowa, 4 mg],
- 2 mg [dawka początkowa, 2 mg])
oraz do grupy placebo.
Obserwacja trwała 48 tygodni. Pierwszorzędowym punktem końcowym była procentowa zmiana masy ciała od wartości wyjściowej po 24 tygodniach leczenia. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały procentową zmianę masy po 48 tygodniach.
Do badania włączono 338 dorosłych osób, z których 51,8% stanowili mężczyźni. Średnia zmiana masy ciała po 24 tygodniach w grupach przyjmowania retatrutydu wynosiła:
- -7,2% w grupie 1 mg,
- -12,9% w połączonej grupie 4 mg,
- -17,3%, w połączonej grupie 8 mg,
- -17,5% w grupie 12 mg,
w porównaniu z -1,6% w grupie placebo.
Po 48 tygodniach średnia procentowa zmiana najmniejszych kwadratów w grupach stosowania retatrutydu wynosiła:
- -8,7% w grupie 1 mg,
- -17,1% w grupie 4 mg,
- -22,8% w grupie 8 mg,
- -24,2% w grupie 12 mg,
w porównaniu z -2,1% w grupie placebo.
Po 48 tygodniach redukcja masy ciała:
- 5% lub więcej, 10% lub więcej i 15% lub więcej wystąpiła odpowiednio u 92%, 75% i 60% uczestników, którzy otrzymali 4 mg retatrutydu,
- 100%, 91% i 75% u tych, którzy otrzymali 8 mg;
- 100%, 93% i 83% u tych, którzy otrzymali 12 mg,
W porównaniu z 27%, 9% i 2% u tych, którzy otrzymali placebo.
Jakie mogą być skutki uboczne?
Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi w grupach otrzymujących retatrutyd były dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Skutki uboczne były związane z dawką, miały przeważnie nasilenie od łagodnego do umiarkowanego i były częściowo łagodzone niższą dawką początkową (2 mg vs. 4 mg). Od dawki był zależny również wzrost tętna do 24 tygodnia badania, a następie tętno unormowało się.
Źródło: Jastreboff AM, Kaplan LM, Frías JP, Wu Q, Du Y, Gurbuz S, Coskun T, Haupt A, Milicevic Z, Hartman ML; Retatrutide Phase 2 Obesity Trial Investigators. Triple-Hormone-Receptor Agonist Retatrutide for Obesity – A Phase 2 Trial. N Engl J Med. 2023 Jun 26. doi: 10.1056/NEJMoa2301972. Epub ahead of print. PMID: 37366315.
Przeczytaj więcej:
