Kilka słów na temat leptyny

Pierwszy wpis z cyklu regulacji głodu i sytości będzie dotyczył leptyny. Hormon ten powstaje w tkance tłuszczowej i odzwierciedla jej ilość w organizmie. Im więcej tkanki tłuszczowej, tym więcej leptyny i (w teorii) mniejsze odczucie głodu. Dlaczego teoria w tym przypadku nie idzie w parze z praktyką?

Czym jest leptyna?

Leptyna jest hormonem wydzielanym przez adipocyty, czyli komórki tkanki tłuszczowej. Jej ilość w organizmie jest wprost proporcjonalna do ilości tkanki tłuszczowej. Wysokie poziomy leptyny możemy zaobserwować u osób z nadmierną masą ciała oraz u takich, które nawet przy prawidłowym indeksie masy ciała (BMI) mają zbyt mały stosunek mięsni do tkanki tłuszczowej.

Jak lektyna wpływ na regulację głodu i sytości?

Leptyna hamuje wydzielanie z podwzgórza neuroprzekaźnika neuropeptydu gamma i tym samym hamuje apetyt. Neuropeptyd gamma jest jednym z nadrzędnych hormonów, które bezpośrednio regulują uczucie głodu i sytości. Leptyna przesyła do mózgu informacje na temat stanu i ilości tkanki tłuszczowej w organizmie, odgrywa rolę w regulowaniu równowagi między przyjmowaniem pokarmu a wydatkiem energetycznym. Można powiedzieć, że leptyna służy jako marker długoterminowych zapasów energii.

Dlaczego pojawia się problem z odczuciem sytości?

Permanentnie podwyższone stężenie leptyny (które występuje u osób otyłych) powoduje, że nasz organizm przestaje być na nią wrażliwy, co jest związane z powstaniem leptynooporności. Stan ten można porównać do oporności na insulinę.

Jak przezwyciężyć leptynooporność?

Aby uwrażliwić organizm na działanie leptyny oraz obniżyć jej stężenie w organizmie, niezbędna jest redukcja tkanki tłuszczowej.

Źródło: Andrea G. Izquierdo et al. Leptin, Obesity, and Leptin Resistance: Where Are We 25 Years Later? Nutrients. 2019 Nov; 11(11): 2704.