Hiperglikemia a probiotykoterapia

Otyłość i cukrzyca w kontekście zaburzeń bariery jelitowej

Zarówno otyłość jak również cukrzyca typu II są związane z zaburzonym metabolizmem spowodowanym nadmiarem tkanki tłuszczowej. Wiadomo, że u ich podłoża leży również dysfunkcja bariery jelitowej spowodowana dysbiozą. Oznacza to, że osoby z nadmierną masą ciała są bardziej narażone na przerost nieprawidłowych bakterii, które stanowią zagrożenie dla ich zdrowia. Badania wskazują, że mikrobiom osób otyłych charakteryzuje się zmniejszonym występowaniem bakterii z rodzaju Bacteroides i zwiększoną obecnością rodziny Firmicutes, co jest związane z rozwojem dysbiozy.  Co ciekawe, przywrócenie zrównoważonej diety i redukcja masy ciała mogą przywrócić odpowiednie proporcje bakterii jelitowych. O długofalowych skutkach dysbiozy u osób otyłych pisałam już wcześniej: http://metabolika.pl/dysbioza-a-otylosc-przyczyna-czy-skutek/

W jaki sposób zadbać o jelita w hiperglikemii?

Po pierwsze niezmiernie ważną kwestią jest dostarczenie odpowiedniej ilości błonnika. Obecność włókna pokarmowego obniża indeks glikemiczny posiłku, zwiększa uczucie sytości, pomaga poprawić profil lipidowy krwi oraz co najważniejsze, stanowi pożywkę dla prawidłowego mikrobiomu jelitowego. Wiele badań pokazuje, że Polacy nie dostarczają wystarczającej ilości błonnika z codzienna dietą. Badanie przeprowadzone na prawie 4000 mieszkańców województwa świętokrzyskiego wykazało, że średnie spożycie błonnika w tej grupie wynosiło zaledwie 16,3g dziennie. W odniesieniu do norm żywienia dla zdrowej populacji polskiej, ilość dostarczanego błonnika powinna wynosić 25-30g dziennie. Według niektórych norm światowych, osoby z nadmierną masą ciała powinny spożywać nawet 35-40g błonnika dziennie.

Kolejną bardzo ważnym aspektem jest prewencja skutków dysbiozy jelitowej.

Wiele badaczy podkreśla, że dysbioza  może być zarówno przyczyną jak i skutkiem otyłości, cukrzycy i chorób pokrewnych. W związku z tym, podczas planowania strategii leczenia warto wziąć również pod uwagę aspekt związany z zaburzeniami funkcjonowania bariery jelitowej.  

Jedną z najbardziej skutecznych metod walki z dysbiozą jest probiotykoteria odpowiednimi szczepami bakteryjnymi. Jak dobrać odpowiedni szczep/szczepy bakterii? Zależy to przede wszystkim od złożoności naszego problemu. Jeśli dysbioza była głównie skutkiem stosowanej antybiotykoterapii warto jest rozważyć przyjmowanie preparatu jednoszczepowego. W przypadku hiperglikemii, insulinooporności i otyłości, problem jest wieloczynnikowy i wiele badań potwierdza zasadność użycia preparatów wieloszczepowych – chociaż nie jest to reguła. Chciałam dzisiaj przedstawić jedno z niewielu badań wykonanych na naszej polskiej populacji, w którym dzięki probiotykoterapii udało się poprawić parametry bariery jelitowej oraz zmniejszyć insulinooporność.  Dr Szulińska i wsp. wykazali skuteczność preparatu wieloszczepowego (Bifidobacterium bifidum W23, Bifidobacterium lactis W51, Bifidobacterium lactis W52, Lactobacillus acidophilus W37, Lactobacillus brevis W63, Lactobacillus casei W56, Lactobacillus salivarius W24, Lactobacillus lactis W19, i Lactobacillus lactis W58 – skład polskiego produktu probiotyku Barrier) w redukcji tkanki tłuszczowej, obwodu talii i tłuszczu podskórnego u otyłych pacjentek po menopauzie. 12-tygodniowa probiotykoterapia w dawce 10¹⁰ CFU obniżyła również stężenie glukozy, insuliny oraz współczynnik insulinoporności HOMA-IR.

Źródło:

Rafał Illow et al.  Assessment of dietary intake in a sample of Polish population – baseline assessment from the prospective cohort ‘PONS’ study. Annals of Agricultural and Environmental Medicine 2011, Vol 18, No 2, 229-234

Szulińska M, Łoniewski I, van Hemert S, Sobieska M, Bogdański P. Dose-Dependent Effects of Multispecies Probiotic Supplementation on the Lipopolysaccharide (LPS) Level and Cardiometabolic Profile in Obese Postmenopausal Women: A 12-Week Randomized Clinical Trial. Nutrients. 2018;10(6):773. Published 2018 Jun 15. doi:10.3390/nu10060773