Kortyzol. Jakie są wskazania do oznaczenia jego poziomu?
Na temat kortyzolu w Internecie możecie przeczytać bardzo wiele, ale nie wszystkie informacje mają odzwierciedlenie w rzeczywistości. Kortyzol jest teraz najbardziej „popularnym” hormonem w kontekście metabolizmu i odżywiana. Warto podkreślić, że jego przewlekłe, zwiększone stężenie powoduje ciężkie zaburzenia metaboliczne, a jest diagnozowane relatywnie rzadko.
Czym jest kortyzol?
Kortyzol to hormon steroidowy produkowany przez korę nadnerczy. Jest znany jako „hormon stresu” ze względu na jego rolę w odpowiedzi organizmu na stres. Pełni jednak wiele innych ważnych funkcji w organizmie, np. bierze udział w przemianach glukozy, tłuszczy i białek, reguluje ciśnienie krwi, a także wpływa na pracę układu immunologicznego. Najważniejszym wskazaniem do oznaczenia stężenia kortyzolu jest zespół Cushinga.
Podejrzenie zespołu Cushinga
Zespół Cushinga to zbiór objawów wywołanych nadmiarem kortyzolu w organizmie. Jego charakterystyczne symptomy obejmują:
- Zmiany w budowie ciała. Nadmiar kortyzolu prowadzi do odkładania się tkanki tłuszczowej w okolicach twarzy (tworząc tzw. „księżyc w pełni”), nadobojczyków, szyi (tzw. „bawoli kark”) oraz tułowia. Jednocześnie dochodzi do zaniku tkanki mięśniowej kończyn, co skutkuje osłabieniem i zmniejszoną tolerancją wysiłku fizycznego. Skóra staje się cienka i podatna na urazy, a na brzuchu, udach, pośladkach i piersiach pojawiają się czerwone rozstępy. Na twarzy może wystąpić trądzik.
- Nadciśnienie tętnicze. Kortyzol wzmacnia działanie adrenaliny, co powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego. Często towarzyszą temu bóle i zawroty głowy.
- Zaburzenia nastroju. Występują zmiany nastroju, depresja oraz problemy z bezsennością.
- Zaburzenia miesiączkowania i libido. U kobiet może dojść do nieregularnych miesiączek, a u mężczyzn do obniżenia libido.
- Zwiększone pragnienie i częste oddawanie moczu. Te problemy wynikają ze wzrostu poziomu glukozy we krwi.
- Nawracające infekcje. Obniżona odporność organizmu sprawia, że zakażenia są trudne do wyleczenia.
Kortyzol. Co jeszcze może nas zaniepokoić?
Objawy niedoboru kortyzolu i innych hormonów nadnerczowych:
- Stałe osłabienie i skłonność do omdleń. Mogą być spowodowane odwodnieniem lub niskim poziomem glukozy we krwi.
- Łatwe męczenie się. Brak energii i niechęć do aktywności fizycznej.
- Niska tolerancja stresu. Osoby z niedoborem kortyzolu mogą mieć trudności w radzeniu sobie w stresujących sytuacjach.
- Chęć spożywania słonych pokarmów. Może być objawem niskiego poziomu aldosteronu, innego hormonu nadnerczowego.
- Luźne stolce. Mogą wystąpić z powodu zaburzeń w pracy układu pokarmowego.
- Niskie ciśnienie tętnicze krwi. Często towarzyszy niedoborowi kortyzolu.
Oznaczenie poziomu kortyzolu jest istotne w diagnozowaniu zarówno nadmiaru, jak i niedoboru tego hormonu, co może pomóc w zidentyfikowaniu poważnych zaburzeń hormonalnych.
Źródło
Portal medycyna praktyczna (www.mp.pl)