Pandemia strachu

Wracając do tematu COVID-19, choć dziś trochę pod innym kątem. Kryzys zdrowia psychicznego podczas pandemii – doniesienia z Chin. Jak Chińczycy radzili sobie podczas zamknięcia?

Chiny były pierwszym krajem dotkniętym epidemią nowego koronawirusa. Kilka wyjątkowych cech charakterystycznych dla chińskich wzorców epidemii COVID-19 i jej polityka zarządzania spowodowały wzmożony kryzys publicznego zdrowia psychicznego. Dong Lu i współ. w swojej pracy poruszają najważniejsze aspekty kryzysu mentalnego podczas restrykcji wprowadzonych po ogłoszeniu epidemii. 

Wielu mieszkańców Chin wciąż pamięta wybuch epidemii SARS, który miał miejsce w  2003 roku oraz jej wpływ na życie społeczne i gospodarkę Chin. COVID-19 jest bardziej zakaźny niż SARS, a wskaźnik śmiertelności (2,3%) jest znacznie wyższy niż w przypadku np. sezonowej grypy. Okres inkubacji wirusa i jego ewentualna bezobjawowa transmisja powodują dodatkowy strach i niepokój. Początkowe lekceważenie dotkliwości epidemii przez rząd podważyło zaufanie publiczne do przejrzystości i kompetencji w podejmowaniu decyzji. Późniejsze, bezprecedensowe działania związane z kwarantanną wszystkich dużych miastach, które ograniczyły mieszkańców do spędzania czasu w domu, okazały się mieć negatywny wydźwięk psychospołeczny. Dodatkowo, doniesienia o braku środków ochrony osobistej, braki w personelu medycznym i zbyt mała liczba łóżek szpitalnych w Wuhan, wywołały ogromne zaniepokojenie nie tylko w regionie, ale i w całym kraju. W końcu, ogromna dezinformacja w mediach społecznościowych i innych środkach masowego przekazu okazała się poważnym zagrożeniem dla zdrowia psychicznego społeczeństwa podczas pandemii. Powszechny strach i nadmierne reakcje wywołane stresem utrudniały prawidłową kontrolę zakażeń i przeprowadzanie działań prewencyjnych.

W związku z tym odnotowano wzrost przypadków zaburzeń psychicznych – depresji, stanów lękowych czy zespołu pourazowego wśród grup wysokiego ryzyka (osób chorych oraz personelu medycznego). Na podstawie dostępnych danych Chińska Narodowa Komisja Zdrowia wydała rozporządzenie, w którym interwencja psychologiczna jest częścią zwalczania sytuacji kryzysowej związanej z wybuchem epidemii COVID-19.

Czy wy też uważacie, że wsparcie psychologiczne powinno być częścią walki z pandemią? Moim zdaniem jest to konieczność!

Źródło: Dong L, Bouey J. Public mental health crisis during COVID-19 pandemic, China. Emerg Infect Dis. 2020 Jul. https://doi.org/10.3201/eid2607.200407