Co to jest translokacja probiotyków?
Bakterie probiotyczne (jak większość bakterii) mogą przechodzić z układu pokarmowego do innych części organizmu. Proces ten zwany jest translokacją bakteryjną, a w tym przypadku translokacją probiotyczną.
Translokacja probiotyków
Powinowactwo probiotyków do nabłonka jelitowego jest jedną z ważniejszych cech drobnoustrojów probiotycznych. Zapewnia to bezpośredni kontakt z komórkami nabłonka jelitowego i wydłuża czas przebywania bakterii w układzie pokarmowym. Część bakterii ma również powinowactwo do innych typów komórek, np. śródbłonka naczyń, co powoduje, że mogą „wychodzić” poza układ pokarmowy.
Translokacja bakteryjna – „dobra” czy „zła”?
Translokacja bakteryjna zazwyczaj jest związana z rozprzestrzenieniem się bakterii w miejscach, w których występować nie powinny, co prowadzi do stanu zapalnego, a w skrajnym przypadku do sepsy.
Translokacja probiotyków jest jednak procesem, który może nieść ze sobą wiele korzyści. Przykładem mogą być tutaj probiotyki stosowane do walki z infekcjami intymnymi czy zapaleniem układu moczowego, które możemy przyjmować doustnie. Bakterie zawarte w takich preparatach mają zazwyczaj powinowactwo do komórek danego układu w organizmie i przechodzą z układu pokarmowego w miejsce docelowe. Co więcej, badania pokazują, że mogą wywierać pozytywny wpływ zarówno na układ pokarmowy, jak również na miejsce docelowego działania (np. pochwa czy układ moczowy).
Kiedy nie powinniśmy wybierać bakterii, które mają udowodnioną zdolność do translokacji?
Wycześniaki, osoby z upośledzeniem odporności i pacjenci w stanie ciężkim nie powinni przyjmować szczepów bakteryjnych, które mają udowodnione ryzyko translokacji. W literaturze było opisane kilka przypadków sepsy związanej z translokacją probiotyków.
Źródło: Konferencja Nutribiota 2023.
Przeczytaj więcej:
