Rola mikrobiomu w dostępności mikroskładników, cz. 2
Szacuje się, że nawet 2 miliardy ludzi na świecie cierpi na niedobory mikroskładników — witamin i minerałów niezbędnych do życia. Jak wynika z pracy Hadadi i wsp. (2021), odpowiedzią może być nie tylko suplementacja, lecz także modyfikacja mikrobiomu jelitowego. Autorzy wskazują, że mikrobiota nie tylko uczestniczy w przetwarzaniu składników odżywczych, ale może również odpowiadać za ich syntezę i zwiększać biodostępność.
Jak wspierać dobre bakterie, które zwiększają biodostępność składników odżywczych?
Odpowiedź może kryć się w prebiotykach i probiotykach. Badania pokazują, że bakterie takie jak Bifidobacterium czy Lactobacillus korzystnie wpływają na poziomy wapnia, żelaza i fosforanów u ludzi. Niektóre szczepy wspomagają także przyswajanie witamin D, B9 i B12. Z kolei błonnik, rozkładany przez bakterie, zwiększa produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), które obniżają pH jelita i poprawiają wchłanianie minerałów. Co więcej, niektóre mikroorganizmy mogą chronić organizm przed skutkami nadmiernego spożycia suplementów. Przykładem są negatywne skutki nadmiaru żelaza czy kwasu foliowego, które – jak pokazują badania – mogą sprzyjać rozwojowi stanów zapalnych lub maskować inne niedobory (np. witaminy B12). Odpowiednia modyfikacja mikrobiomu może temu przeciwdziałać.
Interwencje mikrobiotyczne
Zamiast koncentrować się wyłącznie na suplementach, które mogą wywoływać działania niepożądane, przyszłość może należeć do interwencji mikrobiotycznych — precyzyjnie dobranych terapii regulujących wewnętrzny ekosystem jelitowy. Taka perspektywa otwiera drzwi do bardziej zrównoważonego i skutecznego podejścia do zapobiegania niedoborom żywieniowym. Odpowiednio spersonalizowana kuracja probiotyczna, prebiotyczna i postbiotyczna, a także zmiany w diecie i stylu życia, mogą stanowić istotny krok w prewencji niedoborów składników odżywczych.
Źródło
Hadadi N, Berweiler V, Wang H, Trajkovski M. Intestinal microbiota as a route for micronutrient bioavailability. Curr Opin Endocr Metab Res. 2021;20:100285. doi:10.1016/j.coemr.2021.100285. PMID: 34676307; PMCID: PMC7611859.
