Witamina D i probiotyki w leczeniu choroby zapalnej jelit (IBD)
Dzisiaj pierwszy wpis dotyczący najciekawszych tematów poruszanych na konferencji 11th Probiotics, Prebiotics & New Foods, Nutraceuticals & Botanicals for Nutrition & Human and Microbiota Health – 2nd Science & Business Symposium, która odbyła się w Rzymie 12-14 września. Tematem, którym na pewno warto opisać jest rola jednoczesnej suplementacji witaminy D i probiotyku w celu złagodzenia objawów choroby zapalnej jelit (IBD).
Choroba zapalna jelit
Choroba zapalana jelit, czy też nieswoiste zapalenie jelit – IBD- to grupa przewlekłych chorób układu pokarmowego, do której należą:
- choroba Leśniowskiego-Crohna,
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
- zapalenia mikroskopowe (zapalenie limfocytowe oraz zapalenie kolagenowe).
Przyczyna IBD nie jest do końca poznana, choć coraz częściej mówi się o niej jako o chorobie wieloczynnikowej, w której najczęściej uwzględnia się:
- czynniki genetyczne,
- czynniki środowiskowe,
- zakażenia bakteryjne i wirusowe,
- zaburzenia autoimmunologiczne,
- czynniki alergiczne.
Wiadomo również, że silny stres i urazy psychiczne pełnią rolę inicjatora IBD oraz nasilają objawy chorobowe.
Rola witaminy D w chorobie zapalnej jelit
Na konferencji w Rzymie po raz pierwszy zaproponowano nowy model związany z jednoczesną suplementacją probiotyku oraz witaminy D u pacjentów z IBD. Od dawna wiadomo, że receptory dla witaminy D znajdują się prawie na wszystkich komórkach naszego organizmu, a sama witamina D odgrywa ogromną rolę w wspomaganiu leczenia wszystkich chorób o podłożu zapalnym.
Najnowsze badania pokazują, że oprócz ogólnoustrojowego działania związanego z regulacją układu immunologicznego, witamina D odgrywa również specyficzną rolę w jelitach. Jej aktywna forma – 1,25-dihydroksycholekalcyferol – w połączeniu z receptorem dla witaminy D, który znajduje się również na powierzchni komórek jelit, reguluje aktywność komórek Panetha. Ten rodzaj komórek bierze udział w reakcjach obronnych jelit, reguluje wydzielanie cytokin prozapalnych, np. czynnika martwicy nowotwór alfa (TNF α) oraz ma właściwości fagocytujące (obronne przed organizmami chorobotwórczymi).
Szerokie badania na modelach zwierzęcych pokazały, że utrzymanie odpowiedniego stężenia witaminy D oraz jednoczesne zastosowanie probiotykoterapii może dać bardzo dobre efekty kliniczne związane z obniżeniem stanu zapalnego. Warto jest zatem zmierzyć stężenie witaminy D w organizmie, aby dobrze dobrać jej dawkę. W przypadku chorób zapalnych stężenie witaminy D w surowicy krwi powinno wynosić 30-50 ng/ml, ale wiele źródeł mówi, że lepsze efekty kliniczne uzyskują pacjenci, którzy utrzymują witaminę D na poziomie 50 ng/ml.
Rola probiotyku w chorobie zapalnej jelit
Osoby cierpiące na IBD z wielu powodów mają predyspozycje do rozwoju dysbiozy, a utrzymanie równowagi mikrobiologicznej w jelitach jest u nich trudniejsze niż u zdrowych osób. Tutaj z pomocą przychodzi probiotykoterapia, która łagodzi objawy choroby, dlatego niektórzy pacjenci stosują ją praktycznie bez przerw. Zastosowanie probiotyku oraz witaminy D pomaga z jednej strony odbudować mikrobiom jelitowy, a z drugiej – podtrzymuje i wydłuża pozytywne efekty kuracji. Zmniejszenie stanu zapalnego jest jednym z głównych czynników utrzymania prawidłowej homeostazy jelitowej i poprawia jakość życia pacjentów z IBD.
Przeczytaj więcej:
