Czym różni się cukrzyca typu 1 od cukrzycy typu 2?
Cukrzyca kojarzy się nam z nadmierną masą ciała i starszym wiekiem. Nic bardziej błędnego! W zależności od typu cukrzycy i mechanizmu jej powstania na cukrzycę mogą chorować również osoby szczupłe, aktywne i młode. Czym różni się cukrzyca typu 1 od cukrzycy typu 2?
Cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu 2 występuje znacznie częściej niż cukrzyca typu 1 i jest związana głównie z zaburzeniami metabolicznymi, takimi jak nadwaga czy otyłość. Zdecydowana większość problemów związanych z cukrzycą wynika z błędów żywieniowych, a dokładniej z nadwyżki kalorycznej oraz diety bogatej w węglowodany proste i nasycone kwasy tłuszczowe. Prowadzi to do zwiększenia ilości tkanki tłuszczowej i osłabienia wrażliwości receptorów insulinowych.
Co to oznacza? Po posiłku, we krwi znajduje się wysokie stężenia glukozy, co na dłuższą metę jest niekorzystne dla naszego organizmu. Aby wykorzystać materiał energetyczny, jakim jest glukoza, cząsteczka ta musi dostać się najpierw do wnętrza komórek, aby tam mogła zostać metabolizowana. W przejściu glukozy z krwi do komórek pomaga insulina. Niestety, zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej oraz ciągłe dostarczanie produktów energetycznych powoduje, że nasz organizm nie jest w stanie w sposób prawidłowy „odczytać” insuliny, co skutkuje pozostaniem glukozy we krwi.
Jest to stan bardzo niekorzystny a nieleczona cukrzyca stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia. Organizm stara się przezwyciężyć oporność na insulinę i produkuje jej coraz więcej, pogłębiając tym samym problem braku wrażliwości. Pacjenci z cukrzycą typu 2 mają często zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi oraz zbyt wysokie stężenie insuliny – cierpią na insulinooporność. Jak sprawdzić, czy to schorzenie dotyczy również Ciebie? Sprawdź w artykule: http://metabolika.pl/jak-rozpoznac-ze-mam-insulinoopornosc/
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną spowodowaną przez limfocyty T i inne komórki układu odpornościowego, które naciekają i atakują komórki β trzustki, które produkują insulinę. W tym wypadku wysokie stężenie glukozy we krwi jest spowodowane brakiem insuliny (nie może być wytwarzana). Tacy pacjenci są często szczupli i muszą codziennie dostarczać insulinę aby wyrównać poziom cukru. Istnieją również przypadki cukrzycy typu 1, które nie są związane z chorobą autoimmunologiczną, a mają podobny przebieg chorobowy. W praktyce klinicznej do diagnozowania cukrzycy typu 1 – oprócz pomiaru glukozy i insuliny -stosuje się pomiar stężenia autoprzeciwciał przeciwko komórkom β trzustki.
Niestety, podobnie jak w przypadku cukrzycy typu 2, częstość występowania cukrzycy typu 1 rośnie z roku na rok. Badania epidemiologiczne pokazują, że w zależności od kraju, tempo wzrostu wynosi nawet do 5% rocznie.
Źródło: Ndisang JF, Vannacci A, Rastogi S. Insulin Resistance, Type 1 and Type 2 Diabetes, and Related Complications 2017. J Diabetes Res. 2017;2017:1478294. doi:10.1155/2017/1478294
Przeczytaj więcej:
