Fakty i mity o witaminie B12

Wiele osób uważa, że niedobór witaminy B12 (kobalaminy) jest mało prawdopodobny, ponieważ duże rezerwy tej witaminy znajdują się w wątrobie, poza tym prawidłowa flora bakteryjna powinna produkować odpowiednie ilości witaminy B12. Czy na pewno tak się dzieje?

Bakteryjna produkcja witaminy B12 zabezpiecza nas przed niedoborem.

MIT. Mit ten powstał prawdopodobnie dlatego, że część bakterii jelitowych jest w stanie syntetyzować witaminę B12, ale nie niestety nie podlega ona procesowi wchłaniania. Aby kobalamina mogła się wchłonąć, musi najpierw połączyć się ze specjalnym białkiem – tzw. czynnikiem wewnętrznym, który jest produkowany w żołądku.

Niektóre wegańskie produkty sojowe zawierają duże ilości witaminy B12.

MIT. Naturalne produkty wegetariańskie i wegańskie nie zawierają witaminy B12, mogą zawierać za to substancje bardzo podobne do witaminy B12 (substancje antyodżywcze), które będą negatywnie oddziaływać na szlakach metabolicznych.

Tę witaminę należy suplementować nie tylko w grupie restrykcyjnych wegan.

FAKT. Weganie, wegetarianie oraz wszystkie osoby spożywające niewielkie ilości mięsa i produktów mięsnych powinny bezwzględnie suplementować witaminę B12. W grupie wysokiego ryzyka znajdują się również :

osoby starsze, po 50-60 roku życia (jest to związane ze spadkiem jakości wydzielanego soku żołądkowego oraz zmniejszonym wydzielaniem czynnika wewnętrznego);

osoby stosujące inhibitory pompy protonowej – leki na zgagę (zaburzenia wchłaniania witaminy B12);

osoby stosujące metforminę (zaburzenia wchłaniania witaminy B12);

osoby z zaburzeniami gastrycznymi oraz zaburzeniami wchłaniania.

Wątrobowe rezerwy kobalaminy powinny starczyć na kilka lat.

MIT. Organizm posiada pewne rezerwy witaminy B12, lecz jeśli dostarczamy z dietą jej zbyt mało, szybko się one zużywają. Warto również wspomnieć, że znieczulenia anestezyjne znacznie zmniejszają rezerwy tej witaminy w wątrobie.

Źródło:

  1. Shipton MJ, Thachil J. Vitamin B12 deficiency – A 21st century perspective. Clin Med. 2015 Apr;15(2):145-50.

Przeczytaj także

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *