SIBO jako typ dysbiozy

Bakteryjny przerost jelita cienkiego (SIBO), o którym pisałam w poprzednim wpisie jest trudnym do zdiagnozowania schorzeniem, którego przyczyny nie są jeszcze do końca poznane. Spróbujmy zatem rozbić temat na czynniki pierwsze: dziś SIBO jako typ dysbiozy.

Definicja dysbiozy

Dysbioza definiowana jest jako brak równowagi pomiędzy poszczególnymi mikroorganizmami w mikrobiocie, najczęściej odnoszący się do bakterii jelitowych. W dysbiozie obserwujemy spadek bakterii komensalnych oraz rozrost bakterii patogennych, co powoduje zaburzenia związane z funkcjonowaniem bariery jelitowej oraz wytwarzaniem odpowiednich proporcji i ilości metabolitów bakteryjnych, np. krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych.

SIBO w kontekście dysbiozy

SIBO diagnozowane jest w przypadku nadmiernego rozrostu bakteryjnego bakterii bytujących w jelicie cienkim. Co ciekawe, podczas diagnostyki SIBO głównym kryterium jest liczba bakterii, a nie ich rodzaj. Przerost może dotyczyć zarówno bakterii, które ogólnie uważane są za „dobre”, jak również bakterii patogennych.

Warto jednak podkreślić, że sama obecność nadmiaru bakterii w jelicie cienkim nie zawsze koreluje z ciężkością choroby. Objawy kliniczne pojawiają się tylko wtedy, gdy obecny jest stan zapalny wywołany przez inwazyjne szczepy bakteryjne wytwarzające enzymy i endotoksyny, które uszkadzają warstwę komórek nabłonka. Bakterie, które najczęściej powodują przerost jelita cienkiego to głównie gatunki Streptococcus, Escherichia coli, Lactobacillus oraz Bacteroides. Nie ma jednak markerowych bakterii, które wskazywałyby na rozwój SIBO.

Antybiotykoterapia w SIBO

Antybiotyki stanowią jedną z głównych dróg leczenia SIBO, ale ich skuteczność nie jest u wszystkich pacjentów jednakowa. Szacuje się, że ok. 40% pacjentów z objawami SIBO nie odczuje długofalowej poprawy po terapii antybiotykiem, co budzi wiele pytań związanych z lekoopornością i skutkami ubocznymi związanymi z degradacją całego mikrobiomu jelit (i nie tylko). Ta różnica może wynika prawdopodobnie ze złożonej i niejednoznacznej przyczyny choroby.

Źródło: Achufusi TGO, Sharma A, Zamora EA, Manocha D. Small Intestinal Bacterial Overgrowth: Comprehensive Review of Diagnosis, Prevention, and Treatment Methods. Cureus. 2020;12(6):e8860. Published 2020 Jun 27. doi:10.7759/cureus.8860.

Przeczytaj więcej:

Przeczytaj także

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *